Gratis download: Steve Reich-remixes gemaakt tijdens World Minimal Music Festival

Tijdens het World Minimal Music Festival 30-3 t/m 3-4 jl. organiseerde Muziekgebouw aan ’t IJ in samenwerking met 22Tracks de 22Sessions: een live remixsessie waarbij 5 producers live on the spot in het Festivalcafé een remix maakten van het derde deel van Steve Reichs Electric Counterpoint, gespeeld door Pat Metheny. Die remixes werden aan het einde van de dag gepresenteerd aan Steve Reich zelf, die erg onder de indruk was van de resultaten.

We posten al eerder een filmpje en audio van de presentatie van de remixen. Gisteren zette 22Tracks alle remixes online, in de vorm van een EP die geheel gratis gedownload, gestreamd, geshared en embed kan worden. We zijn nog altijd apetrots dat we de totstandkoming van deze prachtige remixen hebben kunnen faciliteren. Zeer veel dank aan 22Tracks en de producers Full Crate, Gomes, Presk, mps PILOT en Individualism!

En voor wie benieuwd is naar het origineel, dat hier te horen, vanaf 03:22 min.:

22Tracks remixes van ‘Electric Counterpoint’ van Steve Reich

Tijdens het World Minimal Music Festival organiseerde 22Tracks een live remixsessie met vijf producers (Full Crate, Presk, Gomes, MPS Pilot en Individualism), die ter plekke hun eigen versie maakten van het derde deel van  Steve Reichs ‘Electric Counterpoint’, gespeeld door gitarist Pat Metheny. Aan het eind van de dag werden de remixes gepresenteerd aan Reich zelf. 22Tracks maakte een video-impressie van de dag en de presentatie:

Een audio-verslag van de presentatie, inclusief alle vijf de geweldig remixes in hun geheel, is hier te beluisteren.

Tehillim Illuminated – de VPRO-registratie

Als allerlaatste terugblik op het World Minimal Music Festival: de VPRO-registratie van de prachtige uitvoering van Steve Reichs Tehillim door Asko|Schönberg en Synergy Vocals met een lichtshow ontworpen door Carel Kuitenbrouwer op donderdag 31 maart 2011 in de Grote Zaal van Muziekgebouw aan ’t IJ.

World Minimal Music Festival 2011 terugblik

De zeer succesvolle tweede editie van het World Minimal Music Festival is achter de rug. Het waren vijf volle, drukke en zeer mooie dagen. Veel dank aan alle ensembles, artiesten, dj’s en overige betrokkenen die het festival tot zo’n groot succes maakten.

De hoogtepunten zijn terug te zien en te beluisteren op het VPRO Dorst blog.

Voorlopig zitten we hier nog wel even met Electric Counterpoint van Steve Reich in ons hoofd, en daar zijn we erg blij mee. Op naar de derde editie in 2013!

————-

P.S. Voor wie nog meer minimal music wil horen: op zaterdag 16 en zondag 17 april is in het Muziektheater de voorstelling De Heksen van Venetië te zien met muziek van Philip Glass.

WMMF Highlights Vrijdag

Een mashup van de posts op dorst.vpro.nl/wmmf

Liat Waysbort danst op Phil Niblock

Een krijger lijkt ze, met krachtige passen die toch licht blijven. Af en toe hoor je het klappen van de ninjaschoenen op het hout van de entreehal. De muziek van Phill Niblock is als een toon die nooit stopt met aanzwellen. Ze gaan goed samen. En een waterval van applaus volgt.

Raphael Vanoli

Raphael Vanoli heeft een koffer bij zich, waarvan het me nog steeds niet duidelijk is wat er precies in zit. Pedalen, knopjes, snoeren – samplers. Misschien ken je hem van Knalpot, het duo waarmee hij eerder in het Bimhuis te horen was. Maar straks is het alleen Raphael en zijn gitaar. Dat klinkt zonder de drums van Gerri vast iets minder hard, maar het is niet minder hardcore.

Michael Nyman

De keuze van Hans aarsman

Luister naar de minimalkeuze van Hans Aarsman

Gareth Davis live

Vandaag zijn de tonen op het World Minimal Music Festival vooral langgerekt. Minder ritmische percussie, maar de herhaling van laag over laag over laag. Na The Sinking of the Titanic blijft de sfeer ook laat op de avond ingetogen maar doordringend, met een optreden van basklarinettist Gareth Davis.

Morgenavond geniet ik rond deze tijd van Ralph van Raat op #wmmf
@invertaling

WMMF Highlights Donderdag

Mashup van de highlights woensdag op het WMMF Liveblog: dorst.vpro.nl/wmmf

Een staande ovatie, voor een magistraal concert. Tehillim van Steve Reich, uitgevoerd door Asko|Schönberg, vormde het hoogtepunt van een rijkelijk programmeerde tweede dag op het World Minimal Music Festival.

De imposante uitvoering werd voorzien van een bijna psychedelische lichtshow met behulp van de led-lampen in de vier wanden van de grote zaal van het Muziekgebouw aan ‘t IJ, een ontwerp van Carel Kuitenbrouwer. Ovationeel applaus aan het slot, en terecht. Wat een verpletterend mooi stuk muziek, en wat een sensationele manier om het zo te ondergaan. 

Maar deze donderdag ging niet alleen over de ‘grandfather’ van Minimal Music. De jonge componist Joey Roukens maakte indruk met Scenes From an Old Memory Box – dat zijn wereldpremière beleefde. 

Al vroeg in de middag streken 5 producers neer in het Muziekgebouw om remixes te maken van Steve Reich zijn Counterpoints. Presk is een van hen. Hij kende de muziek van Reich al goed, maar maakt zelf vooral house en garage. 

“Waarom zou je iets wat heel goed is niet in een ander jasje kunnen steken” 

Na uren sleutelen (sommige producers misten zelfs het concert) presenteerde Venz van 22tracks de remixes aan Steve Reich himself. En zelfs dubstep van DJ Gomez schrok hem niet af.

  @berengels
Producers half in de stress, dat rijmt op#wmmf

Bas + Papier

Koen Nutters, ook wel bekend van DNK (De Nieuwe Kraakgeluiden) liet een subtiele compositie horen van contrabas en krakend papier. Ondanks het geroezemoes verderop in de hal, ontstond een moment van concentratie en verstilling.

Volg alles wat er gebeurt op het WMMF op het liveblog: dorst.vpro.nl/wmmf

WMMF Highlights Woensdag

Mashup van de highlights woensdag op het WMMF Liveblog: dorst.vpro.nl/wmmf

If you take music serious, you are at @muziekgebouw right now. #wmmf
jack_nl

Hoe Kid Sublime en oma over muziek praten

Kid Sublime bezoekt samen met zijn oma het World Minimal Music Festival. Niet hij, maar zij nam het intiatief om naar dit bijzondere festival te gaan. De oma van Kid Sublime zit namelijk zelf ook in de muziek,  zo maakt ze radio voor het concertgebouw en schreef ze onlangs ook nog een artikel over haar succesvolle kleinzoon. Mooi om te zien hoe oma en kleinzoon over muziek praten, elkaar constant aanvullend en in de rede vallend zijn ze een waar team. Kid Sublime is vooral onder de indruk van Reich’s vermogen om de Afrikaanse muziek te analyseren en zet zijn entohusiamse kracht bij door ritmisch & luid op zijn kruk te tikken. Ja, dit was een goede zet van zijn oma.

Talkshow: Steve Reich, Tom Trago, Tino Haenen en Maarten Beirens bij Radna Rumping

I’m not interested in making a museum of sounds. Steve Reich

mr. Steve Reich himself! we zijn begonnen! #wmmf

diegozer

Machinefabriek

Machinefabriek (mooie artiestennaam voor een geluidsartiest!!) nu live in het Festivalcafe van het WMMF. Hij draait, zoekt, ontdekt zoals het een minimalist betaamt, rond een heel simpel thema dat hij zelf net speelde op gitaar. Omringd door techniek is hij het middelpunt van de ruimte. Hij maakt zo een prachtige inleiding voor Steve Reich, special guest van het festival die zodirect het festival officieel zal komen openen.

DJset Reinier Klok

World Minimal Music Festival opening – de foto’s (en een filmpje)

Gisteren openden Steve Reich en Arnold Marinissen het World Minimal Music Festival met een opvoering van Reichs Clapping Music. Hier de foto’s van Annelies van der Vegt en een clandestien geschoten filmpje door de live-bloggers van VPRO Dorst.

Maarten Beirens over het World Minimal Music Festival, deel 5: Trance

Maarten Beirens is postdoctoraal onderzoeker musicologie aan de KU Leuven. Hij schreef zijn proefschrift over de Europese minimal music van Louis Andriessen, Karel Goeyvaerts, Gavin Bryars en Michael Nyman. De komende weken bespreekt hij hier de vijf thema’s van het World Minimal Music Festival.

Zondag 3/4: Trance
Herhaling is een principe dat zo oud is als de muziek zelf en dat in de meeste muziek een belangrijke functie heeft. Maar terwijl de klassieke muziek herhalingsstructuren combineert met een onstuitbare drang om voortdurend te ontwikkelen – muziek die heel de tijd vooruit gaat – plaatst minimal music systematische herhaling (en ook wel ontwikkeling, maar dan véél geleidelijker) radicaal centraal.

Steve Reich begon zijn eerste minimalistische werken door identieke tape-loops (die dus steeds hetzelfde fragment herhalen) met elkaar te combineren. De meer klassiek gerichte minimalisten herontdekten vol enthousiasme het ostinato – de voortdurend herhaalde bas- of begeleidingsfiguur die in zoveel barokmuziek (of in de Bolero van Ravel) nadrukkelijk aanwezig is. De fascinatie voor Afrikaanse en Aziatische muziek die voor zoveel minimalisten zo inspirerend bleek, had ook deels te maken met de kracht die er uitgaat van het systematisch en langdurig herhalen van korte patronen. Om van de beats, de samples en de loops van zoveel elektronische muziek maar te zwijgen.

Doorgedreven herhaling heeft een heel fysieke impact. Het is een ritueel en in niet-Westerse tradities vaak rechtstreeks verbonden met trance. De urenlange performances van sommige minimalisten, waarop zeer beperkt materiaal urenlang zorgvuldig wordt uitgewerkt, versterken dat aspect nog. Het roesverwekkende effect van jezelf te verliezen in de meeslepende herhaling van motieven is een constante in dit festival, of dat nu in de opeenstapeling van dezelfde instrumenten is in Steve Reichs Counterpoint-stukken, of in de lyrische stroom van gebroken akkoorden in Simeon ten Holts Canto Ostinato.

Minimal Music Marathon: Moondog

Tijdens de dagelijkse Minimal Music Marathon geven verschillende DJ’s in korte sets hun persoonlijke visie op minimal music. Maarten Rohaan is niet alleen technicus in het Muziekgebouw aan het IJ, maar programmeert ook concerten onder de naam Le Club Suburbia en brengt tapes uit als Neo-Projects. Tijdens de marathon laat hij vandaag een tribute aan Moondog horen.

Wat is jouw persoonlijke definitie van world minimal music?
Vernieuwende ritmes met aandacht voor herhaling met subtiele veranderingen in lagen van harmonie.

Wat ga je woensdag laten horen?
Een analoge audio collage van aan elkaar gemixte tapes. Mogelijk met een geïmproviseerd analoog geluidseffect hier en daar. De tapes bevatten oude recordings van Moondog. Een invloedrijke pre-minimal music componist/muzikant.

Wat zijn de voornaamste verschillen tussen de muziek die jij laat horen en muziek die je normaal in het Muziekgebouw zou aantreffen? Of zijn er juist veel overeenkomsten?
Er zijn eigenlijk alleen maar overeenkomsten. Het hanteren van ongebruikelijke ritmes en het preparen van muziekinstrumenten komen veelal terug binnen het programma van het Muziekgebouw.

Klinkt de minimal muziek uit de jaren ’70 nog door in muziek waar je nu naar luistert?
Ja, maar de meest vooruitstrevende periode binnen minimal music vond plaats eind jaren ‘60. De ontwikkeling van (betaalbare) tape recorders en het introduceren van nieuwe speakeropstellingen en geluidseffecten zoals feedback in muziek speelde daarbij een enorm grote rol. Het gebruik van taperecorders en de geluidseffecten zien we vandaag de dag nog steeds terugkomen.

Naar welk concert op het festival zou je zelf het liefste gaan, en waarom?
Ik ben erg benieuwd naar de Tape Loops Orchestra. Een ‘orkest’ van 50 tape recorders zullen elk hun eigen opname blijvend herhalen. De opstelling van de bandrecorders en je eigen positie zijn hierbij van grote invloed op de beleving, dus blijf vooral niet staan of zitten op één plek.

—
Maarten Rohaan is op woensdag 30 maart om 18.20 te horen in het festivalcafé

door Radna Rumping